Sagan mín

Ég fæddist í Reykjavík og ein mín eftirminnilegasta upplifun var þegar ég var sex ára í bílskúrnum með pabba að hlusta á Kanaútvarpið. Þar heyrði ég fyrst hæga kaflann í Pathetique sónötunni eftir Beethoven og varð svo snortin af töfrum tónlistarinnar að ég upplifði algjört algleymi. Þegar verkinu var lokið leit ég upp og sagði við pabba “ þetta langar mig að gera þegar ég verð stór”. Pabbi svaraði “já auðvitað” og viku síðar fékk ég að fara í minn fyrsta píanótíma. Sem betur fer hafði ég tónlistarhæfileika og fyrri helminginn af starfsævinni starfaði ég sem píanóleikari. Það tók mig fjögur ár að læra verkið nægilega vel til þess að flytja það á tónleikum. Þetta varð mín fyrsta reynsla af því að setja langtímamarkmið og reyndist einnig góð þjálfun í sjálfsaga og úthaldi.

Ég flutti aftur til Íslands eftir að hafa eytt áratug í Bandaríkjunum og á Spáni þar sem ég fékk mjög góða menntun og vann með frábæru fólki. Stuttu síðar stofnaði ég Tónlistarhátíðina í Reykholti sem er ennþá starfrækt og ég er mjög stolt af.  Árið 2010 tók ég við stöðu tónlistarstjóra Hörpu og fimm árum síðar var ég ráðin sem óperustjóri Íslensku Óperunnar.

Þessi stjórnunarstörf hafa gefið mér ómetanlega reynslu í stjórnun og rekstri sem er gunnurinn að mínum störfum  sem alþjóðlegur ráðgjafi leiðtoga og stjórnenda í ýmsum skapandi greinum sem og í viðskiptalífinu.

Það gefur mér gleði og orku að efla aðra til árangurs og grósku og ég hef mikla ástríðu fyrir fræðslu og því að styrkja hlutverk lista og menningar í velferð einstaklinga og samfélaga.

Ég tek mið af styrkleikum þeirra sem ég vinn með ásamt gagnreyndum leiðum til velferðar og árangurs. Mér hefur verið gefin sú endurgjöf að samstarfið hafi verið hvetjandi og leitt til árangurs og lausna. Ég met þá endurgjöf mjög mikils.